GEOPEND 12 SEPTEMBER 2024
De Espace Constantin Chariot, die in september 2024 wordt geopend, bevindt zich op de begane grond van het ATOMA-gebouw uit 1924 in Vorst (Brussel), een enorm industrieel complex van 4.000 m² waar het beroemde notitieboekje op wielen en afneembare vellen papier werd geboren. dezelfde naam.
Deze kunstgalerij is gekoppeld aan de creatie van een ware “kunstenaarskorf” die uiteindelijk een tiental tijdelijke woningen, een permanente werkplaats en een co-living in het aangrenzende huis zal huisvesten. Dit centrum voor levende creatie werkt nauw samen met het ECC, dat tevens het uithangbord is.
PROGRAMMATION
De galerij ontwikkelt een programma gericht op de moderne Belgische kunst van de naoorlogse periode tot heden, en vormt tegelijkertijd een sterke hedendaagse lijn rond een internationaal artistiek team dat beeldende kunstenaars, ontwerpers, stylisten enz. samenbrengt.
De redactionele lijn van de artistieke programmering is opgebouwd rond de volgende vragen: abstractie en haar grenzen met de werkelijkheid, ambachtelijke productie en haar ingrepen in de artistieke creatie, de vrouwelijke kunstenaar, ethiek en esthetiek, natuur en creativiteit bij kinderen.
Kunstenaars die in het pand verblijven, kunnen ook worden opgeroepen om na een min of meer lange verblijfsperiode in het ECC te exposeren, waarbij gebruik wordt gemaakt van collectieve infrastructuren (ovens, diverse werkplaatsen, kantine, enz.): het ECC verplaatst nu de kunstenaars en niet de werken. Het is dus zuiniger en ecologischer.
HET BELEDIGE OOG
VAN 12 SEPTEMBER TOT 9 NOVEMBER
Voor zijn eerste tentoonstelling stelt de Espace Carnets de Croquis (ecc), een specifieke afdeling van de Espace Constantin Chariot (ECC), zich open voor drie verbeeldingen waarvan de gemeenschappelijke noemer is om de bezoeker mee te nemen in een gymnastiek van het oog, die speelt met de codes en representatiemiddelen.
Dit spel brengt de toeschouwer in verwarring. De eerste blik op het puur figuratieve werk geeft aanleiding tot een tweede blik. Deze beweging van het netvlies kantelt de kijker naar de subtiele abstractie van een dromerige en betoverende wereld. Zo herontdekt hij de vreugde van een kind en het plezier van een maagdelijk oog, bevrijd van codes en sociaal-culturele conditionering.
- Door de specifieke technieken van de karikatuur toe te passen op zijn verfijnde portretkunst, misleidt Denis De Rudder het oog van de kijker, die gaat twijfelen aan de gevestigde representatiecodes.
- Benjamin Monti geeft met behulp van Oost-Indische inkt nieuw leven aan het gedrukte papier – van zeer uiteenlopende herkomst – dat hij verzamelt. De kunstenaar nodigt ons via zijn series “Perspecta” en “Courage-Organization” uit in een intimiteit waarin de werkelijkheid wordt opgeslokt door de wetten van de droom.
- Boekbinder Lola Roy-Cassayre maakt “notebook-objecten” gebaseerd op tekeningen van Lionel Vinche. Via het notitieboekje omsluit ze, kadert ze in, knipt ze uit, weigert ze toegang te geven, componeert ze met geselecteerde stukken en onthult zo een nieuwe benadering van het werk van Lionel Vinche. Op deze manier bedriegt de kunstenaar ons oog opnieuw door van het notitieboekje een creatie op zich te maken, een uniek designobject.
PARÉIDOLIES - AAN DE GRENZEN VAN DE REALITEIT
VAN 12 SEPTEMBER TOT 9 NOVEMBER
De galerij ontwikkelt een programma gericht op de moderne Belgische kunst van de naoorlogse periode tot heden, en vormt tegelijkertijd een sterke hedendaagse lijn rond een internationaal artistiek team dat beeldende kunstenaars, ontwerpers, stylisten enz. samenbrengt.
De redactionele lijn van de artistieke programmering is opgebouwd rond de volgende vragen: abstractie en haar grenzen met de werkelijkheid, ambachtelijke productie en haar ingrepen in de artistieke creatie, de vrouwelijke kunstenaar, ethiek en esthetiek, natuur en creativiteit bij kinderen.
Kunstenaars die in het pand verblijven, kunnen ook worden opgeroepen om na een min of meer lange verblijfsperiode in het ECC te exposeren, waarbij gebruik wordt gemaakt van collectieve infrastructuren (ovens, diverse werkplaatsen, kantine, enz.): het ECC verplaatst nu de kunstenaars en niet de werken. Het is dus zuiniger en ecologischer.